بررسی اختلاط جوب صنوبر لرزان با دو گونه جنگلی بومی پهن برگ برای تولید خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی

به دلیل کمبود چوب، واردات آن به عنوان یک راهکار برای صنایع کاغذسازی ایران مطرح بوده است. بنابراین در این مطالعه، تأثیر اختلاط چوب صنوبر لرزان وارداتی با دو گونه پهن برگ بومی شامل راش و ممرز بر ویژگی های مکانیکی و نوری خمیرکاغذ شیمیایی– مکانیکی مورد بررسی قرار گرفت. شرایط ثابت پخت شامل درجه حرارت 170 درجه سلسیوس، نسبت مایع پخت به چوب 7 به 1 و درصد ماده شیمیایی 20 درصد بر مبنای وزن خشک خرده چوب بود. برای رسیدن به بازده حدود 85 درصد (بازده شرکت چوب و کاغذ مازندران) از زمان های پخت 30 تا 120 دقیقه و نسبت اختلاط 20، 30، 40، 60 و 100 درصد چوب صنوبر استفاده شد. پس از پالایش خمیرکاغذ تا درجه روانی 300 میلی لیتر استاندارد کانادایی، کاغذهای دست ساز استاندارد آزمایشگاهی ساخته شد و مقاومت های کاغذ و ویژگی های نوری آنها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین میانگین ویژگی های مورد بررسی خمیرکاغذ شیمیایی – مکانیکی با افزایش نسبت چوب صنوبر لرزان وجود دارد. همه این ویژگی ها به جز ماتی کاغذ بهبود یافتند. مقایسه مقاومت های به دست آمده با مقاومت های کاغذ روزنامه و چاپ و تحریر شرکت چوب و کاغذ مازندران حاکی از این است که به ترتیب با استفاده از 20 و 30 درصد اختلاط صنوبر لرزان با دو گونه بومی مورد استفاده فعلی، می توان به این مقاومت ها دست یافت.